Według standardów ludzkości są one we wszystkich umysłach. To prawda, że mam trochę rąk, ale nie nienawidzi szaleństwa.
(They are, according to the standards of humanity, in all minds. It is true that I have some hands, but it does not hate the madness.)
W książce Charliego Hustona „Sleepless” narracja bada złożoną naturę ludzkości i wewnętrzne walki, z którymi stoją jednostki. Cytat podkreśla, że pomimo fizycznych atrybutów, takich jak ręce, nie są one równoznaczne z zrozumieniem lub odrzuceniem szaleństwa, sugerując rozłączenie między ciałem a zawirowaniem umysłu. Huston zagłębia się w tematy tożsamości, egzystencji i filozoficzne pytania dotyczące ludzkiego doświadczenia.
Ta eksploracja zachęca czytelników do refleksji nad własnym istnieniem i rzeczywistością szaleństwa jako części ludzkiej kondycji. Podkreślając dychotomię między obecnością fizyczną a walkami mentalnymi, Huston zachęca do głębszego zrozumienia, w jaki sposób standardy społeczne kształtują nasze postrzeganie ludzkości. Ostatecznie cytat zawiera głębokie przesłanie o naszych wspólnych lukach i złożoności ludzkiej psychiki.