W powieści „Catch-22” Josepha Hellera postać o imieniu Clevinger wyraża niedowierzanie, gdy wspomina o nazwie „Superman”. Jednak Yossarian poprawia go, nazywając postać „supraman”, podkreślając temat absurdu i zamieszania obecnego w całej narracji. Ta niewielka wymiana odzwierciedla większy komentarz książki na temat irracjonalności wojny i społeczeństwa, w którym rozróżnienia między rzeczywistością a farsą często rozmazują. Dialog służy również zilustrowaniu walk bohaterów z ich własnej tożsamości i wypaczonych postrzegania, które powstają w ekstremalnych sytuacjach. Heller używa takich momentów do krytyki nie tylko biurokracji wojskowej, ale także norm społecznych, których jednostki muszą nawigować. Humor znaleziony w ich nieporozumień podkreśla absurdalność, która przenika życie osób w walce.

W powieści „Catch-22” Josepha Hellera postać o imieniu Clevinger wyraża niedowierzanie, gdy wspomina o nazwie „Superman”. Jednak Yossarian poprawia go, nazywając postać „supraman”, podkreślając temat absurdu i zamieszania obecnego w całej narracji. Ta niewielka wymiana odzwierciedla większy komentarz książki na temat irracjonalności wojny i społeczeństwa, w którym rozróżnienia między rzeczywistością a farsą często rozmazują.

Dialog służy również zilustrowaniu walk bohaterów z ich własnej tożsamości i wypaczonych postrzegania, które powstają w ekstremalnych sytuacjach. Heller używa takich momentów do krytyki nie tylko biurokracji wojskowej, ale także norm społecznych, których jednostki muszą nawigować. Humor znaleziony w ich nieporozumień podkreśla absurdalność, która przenika życie osób w walce.