Przedstawiony pomysł polega na tym, że jeśli kościoły podkreślają, że Bóg jest z natury radosny i źródło prawdziwego szczęścia, może przekształcić sposób, w jaki chrześcijanie postrzegają ich życie i otaczający ich świat. Rozumiejąc, że Bóg zachwyca szczęście, wierzący mogą kultywować głębsze uznanie dla radości w życiu.

Ponadto, gdyby chrześcijanie uważali swoje różne działania, takie jak praca, zabawa, a nawet odpusty, takie jak jedzenie i picie, jako łaskawe dary od Boga, prawdopodobnie podchodzą do tych doświadczeń z wdzięcznością i odpowiedzialnością. Ta perspektywa zachęca do przyjemności w ramach boskich wskazówek, promując holistyczne spojrzenie na wiarę splecioną ze szczęścia.