Z pewnością nie może być tak wielu krajów, na które warto umrzeć: „Każdy wart żyć” - powiedział Nately - „warto umrzeć.„ I wszystko, na co warto umrzeć ” - odpowiedział na świętokradzistego starca,„ z pewnością warto żyć.
(Surely there can't be so many countries worth dying for.'Anything worth living for,' said Nately, 'is worth dying for.'And anything worth dying for,' answered the sacrilegious old man, 'is certainly worth living for.)
Dialog między Nately a starym człowiekiem w „Catch-22” bada głębokie tematy poświęcenia i wartość życia. Nately wyraża sceptycyzm co do wartości umierania za każdy kraj, co sugeruje przekonanie, że życie należy przede wszystkim pielęgnować. W przeciwieństwie do tego, stary człowiek przeciwstawia się, że rzeczy naprawdę warto umrzeć, są równie zasługujące na przeżycie, sugerując głębszą filozoficzną perspektywę na służbie i znaczeniu w życiu.
Ta wymiana podkreśla złożoną wzajemną zależność między odwagą a pragnieniem znaczącego istnienia. Rodzi pytania o motywacje, które powodują, że jednostki do dokonywania wielkich poświęceń i ideałów, które ich inspirują. Ostatecznie Heller zachęca czytelników do zastanowienia się nad tym, co cenią głęboko, i długości, na które będą się obronić lub wspierać te ideały.