Dialog między Nately a starym człowiekiem w „Catch-22” bada głębokie tematy poświęcenia i wartość życia. Nately wyraża sceptycyzm co do wartości umierania za każdy kraj, co sugeruje przekonanie, że życie należy przede wszystkim pielęgnować. W przeciwieństwie do tego, stary człowiek przeciwstawia się, że rzeczy naprawdę warto umrzeć, są równie zasługujące na przeżycie, sugerując głębszą filozoficzną perspektywę na służbie i znaczeniu w życiu.

Ta wymiana podkreśla złożoną wzajemną zależność między odwagą a pragnieniem znaczącego istnienia. Rodzi pytania o motywacje, które powodują, że jednostki do dokonywania wielkich poświęceń i ideałów, które ich inspirują. Ostatecznie Heller zachęca czytelników do zastanowienia się nad tym, co cenią głęboko, i długości, na które będą się obronić lub wspierać te ideały.