W „Catch-22” Josepha Hellera major Sanderson wyraża swoje oburzenie niepokojącym snem, oznaczając go jako pełen bólu i śmierci. Jego odpowiedź sugeruje, że postrzega marzenie jako celowe uniesienie dla niego, odzwierciedlając jego frustrację i niedowierzanie. Kwestionuje przydatność kogoś, kto ma tak groteskowe marzenie, by służyć w armii, ilustrując absurdalność mentalności wojskowej.

Ta interakcja podkreśla szersze tematy książki, w których postacie zmagają się z irracjonalnością wojny i autorytetu. Reakcja Sandersona podkreśla podział między indywidualną traumą a oczekiwaniami instytucjonalnymi, pokazując, w jaki sposób osobiste doświadczenia są często odrzucane na korzyść sztywnych ram wojskowych.