W „Naked Lunch” Williama S. Burroughsa jest żywy i niepokojący obraz chłopców dzielących moment wypełniony zarówno radością, jak i przemocą. Jedzą z zadowoleniem, dzieląc się połączeniem, gdy patrzą sobie w oczy, sugerując więź wykupioną przez wspólne doświadczenia, a może powszechną walkę. To zestawienie szczęścia i krwi wskazuje na głębszą narrację niewinności uszkodzonej lub zagubionej.

Opis krwi spływającego na ich podbród stanowi wyraźny kontrast z ich radosnymi wyrazami, podkreślając ciemniejsze tematy obecne w pracy. Odzwierciedla chaos i groteskowe elementy związane z pisaniem Burroughsa, w którym współistnieją przyjemność i ból. Te obrazy zawiera esencję „Naked Lunch”, przedstawiający świat, który jest zarówno pociągający, jak i odpychający, rzucający wyzwanie czytelnikom konfrontacji z złożonością ludzkich doświadczeń.