Cytat z „Naked Lunch” Williama S. Burroughsa opisuje ponurą perspektywę ludzkości, sugerując, że społeczeństwo jest nękane różnymi dolegliwościami. Te dolegliwości, w tym ubóstwo i nienawiść, są przedstawiane jako objawy głębszego problemu określanego jako „ludzki wirus”. Ta metafora oznacza, że ​​te negatywne elementy są nieodłączne i wszechobecne w ludzkiej egzystencji, rozprzestrzeniając się przez każdy aspekt życia, aż do drobiazgów codziennych interakcji i poszczególnych komórek.

Burroughs przedstawia ponurą wizję ludzkiej kondycji, w której problemy ogólnoustrojowe, takie jak wojna i korupcja, są nie tylko wyzwaniami zewnętrznymi, ale chorobami wewnętrznymi, które definiują ludzkie doświadczenie. Porównując te problemy z wirusem, podkreśla ich zakaźną naturę, sugerując, że bez interwencji będą one nadal rozmnażać się i wpływać na społeczeństwo. Zastosowane obrazy wywołują poczucie desperacji i potrzeba zmiany w celu zwalczania podstępnego rozprzestrzeniania się tych objawów.