Bogowie nie istnieją, a nawet jeśli istnieją, nie kłopoczą się ludźmi i nie mamy z nimi nic wspólnego. Pobożność i oddanie bogom, które wzywa większość ludzi, jest kłamstwem opracowanym przez oszustów i oszustów, a jeśli możesz w to uwierzyć, przez ustawodawców, utrzymywanie przestępców w kolejce poprzez wkładanie w nich lęku przed Bogiem.
(The gods do not exists, and even if they exist they do not trouble themselves about people, and we have nothing in common with them. The piety and devotion to the gods that the majority of people invoke is a lie devised by swindlers and con men and, if you can believe it, by legislators, to keep criminals in line by putting the fear of God into them.)
Epictus twierdzi, że bogowie, jeśli istnieją, są obojętni na sprawy ludzkie i że każda wiara lub oddanie wyrażone przez ludzi jest w dużej mierze podstępne. Uważa, że religia była manipulowana przez oszustwa i prawodawców w celu kontrolowania zachowania jednostek, zwłaszcza przestępców, poprzez zaszczepienie strachu. Ta perspektywa kwestionuje tradycyjne poglądy na boskość i sugeruje, że kult Bogów opiera się bardziej na kontroli społecznej niż na prawdziwej wierze.
Twierdzenia filozofa podkreślają rozłączenie między boskimi istotami a ludzkością, stwierdzając, że ludzie mają niewielkie lub żadne wspólne doświadczenie z tymi bogami. Epictetus zaprasza czytelników do ponownego rozważenia motywacji związanych z kultem i wpływu struktur społecznych, które wykorzystują pobożność do swoich celów. Ostatecznie przedstawia krytyczne spojrzenie na rolę religii w utrzymywaniu porządku wśród ludzi.