Pokojówka w majtkach wapiennych ... miała zwykłą szeroką twarz i była najbardziej cnotliwą kobietą żyjącą: położyła się dla wszystkich, niezależnie od rasy, wyznania, koloru lub miejsca pochodzenia narodowego, darowijąc się społecznie jako akt gościnności, zwlekał nawet na chwilę, że może to potrwać odzież lub miotło lub pył mop. Jej urok wynikał z jej dostępności; Podobnie jak Mt Everest, była tam, a mężczyźni wspinali się na nią za każdym razem, gdy poczuli potrzebę.
(The maid in the lime-color panties... She had a plain broad face and was the most virtuous woman alive: she laid for EVERYBODY, regardless of race, creed, color or place of national origin, donating herself sociably as an act of hospitality, procrastinating not even for the moment it might take to discard the cloth or broom or dust mop she was clutching at the time she was grabbed. Her allure stemmed from her accessibility; like Mt. Everest, she was there, and the men climbed on top of her each time they felt the urge.)
Cytat opisuje pokojówkę charakteryzującą się jej szeroką twarzą i rzekomą cnotą. Mimo tej cnoty angażuje się w relacje seksualne z każdym, kto ją poszukuje, ilustrując rodzaj służby społecznej poprzez swoje działania. Jej gotowość do łatwości pomieści innych, niezależnie od ich pochodzenia, kontrastuje z tradycyjnymi pojęciami cnoty, sugerując niekonwencjonalne spojrzenie na gościnność i moralność.
To przedstawienie podkreśla także szerszy komentarz na temat ludzkich pragnień i interakcji społecznych. Urok pokojówki polega na jej stałej dostępności, symbolizując, jak niektóre osoby stają się przedmiotem pożądania ze względu na ich dostępność. Przedstawienie Hellera rodzi pytania o naturę cnoty i pożądania, przedstawiając prowokacyjne podejście do intymności i relacji w chaotycznym świecie „Catch-22.”