W narracji znaczący problem wynika z niezdolności ludzi do rozpoznawania dobra od zła. Autor podkreśla konieczność wskazówek, sugerując, że bez przypomnienia o zasadach etycznych jednostki mają tendencję do realizacji własnych interesów i racjonalizowania swoich działań jako poprawnych. Ta samolubna perspektywa prowadzi do szerszej niejednoznaczności moralnej w społeczeństwie.

Ponadto fragment ten podkreśla znaczenie wspierania poczucia moralności i odpowiedzialności. Wskazuje na wyzwania ludzkiej natury, w których jednostki często priorytetowo traktują osobiste zyski z prawdziwych rozważań etycznych. Aby zwalczyć tę tendencję, ciągłe refleksja nad wartościami moralnymi ma kluczowe znaczenie, a także zewnętrzne podpowiedzi, które zachęcają jednostki do rozważenia większego dobra poza ich własnymi pragnieniami.