W „Martian Time-Slip” Philip K. Dick przedstawia krytyczny pogląd na publiczny system edukacji, sugerując, że uosabia neurotyczne pragnienie stabilności i przewidywalności. System poszukuje rzeczywistości, w której unika się innowacji i nieoczekiwanych zmian, odzwierciedlając sposób myślenia o zachowaniu kompulsywnym. Ta krytyka oznacza, że ​​takie środowisko jest szkodliwe dla zdrowego rozwoju człowieka.

Przedstawiając szkołę publiczną jako przejaw tendencji neurotycznych, Dick podważa tradycyjne wartości związane z edukacją. Sugeruje, że nacisk na kontrolę i znajomość tłumi kreatywność i organiczny rozwój pomysłów, niezbędny dla tętniącego życiem społeczeństwa. Przedstawienie zachęca czytelników do ponownego rozważenia wpływu sztywnych struktur edukacyjnych na postęp osobisty i społeczny.