Historia opowiada o małej fali, kołyszącą się w oceanie, mając wielki stary czas. Cieszy się wiatrem i świeżym niemieconym powietrzem, który zauważa inne fale przed sobą, rozbijając się o brzeg. „Mój Boże, to jest okropne” - mówi fala. „Spójrz, co mi się stanie!” Potem pojawia się kolejna fala. Widzi pierwszą falę, wyglądającą na ponure, i mówi mu: „Dlaczego wyglądasz tak smutno?”. Pierwsza fala mówi: „Nie rozumiesz! Wszyscy się rozbijemy! Wszyscy fale nie będą niczym! Czy to nie jest okropne? Druga fala mówi: „Nie, nie rozumiesz. Nie jesteś falą, jesteś częścią oceanu.
(The story is about a little wave, bobbing along in the ocean, having a grand old time. He's enjoying the wind and the fresh air-until he notices the other waves in front of him, crashing against the shore. 'My God, this is terrible,' the wave says. 'Look what's going to happen to me!' Then along comes another wave. It sees the first wave, looking grim, and it says to him, 'Why do you look so sad?' The first wave says, 'You don't understand! We're all going to crash! All of us waves are going to be nothing! Isn't it terrible?' The second wave says, 'No, you don't understand. You're not a wave, you're part of the ocean.)
Historia koncentruje się na małej fali, radośnie poruszającej się przez ocean. Gdy fala cieszy się czasem, staje się niespokojna po tym, jak zobaczyła inne fale uderzające na brzeg, obawiając się, że też będzie miał podobny los. Zaniepokojony zbliżającym się celem fala wyraża strach do innej fali w pobliżu.
Ta druga fala zapewnia pierwszą, wyjaśniając jej nieporozumienie. Druga fala podkreśla, że pierwsza nie jest po prostu falą przeznaczoną do awarii, ale raczej integralną częścią oceanu. Ta realizacja przesuwa perspektywę, podkreślając głębsze zrozumienie istnienia i związków w rozległym oceanie.