Reklama telewizyjna dotyczy tylko produktów w tym sensie, że historia Jonasza dotyczy anatomii wielorybów
(The television commercial is about products only in the sense that the story of Jonah is about the anatomy of whales)
W „Zabawie na śmierć” Neila Postmana krytykuje, jak telewizja przekształciła dyskurs publiczny, zmniejszając poważną komunikację do rozrywki. Twierdzi, że medium telewizji wpływa na to, co postrzegamy jako sensowne, często trywializujące ważne kwestie. Cytat sugeruje, że chociaż reklamy promują produkty, robią to w powierzchowny sposób, podobnie jak historia o Jonaszu może jedynie powierzchownie zająć się wielorybami bez zagłębiania się w ich biologiczną złożoność.
Postman podkreśla powierzchowną naturę telewizyjnych wiadomości, podkreślając, że ukierunkowanie na rozrywkę zmieniło się z znacznego dyskursu na rozrywkę. Ta zmiana jest przykładem szerszego trendu społecznego, w którym głębia i krytyczne myślenie są poświęcane dla rozrywki, odzwierciedlając kulturę, w której znacząca treść jest przyćmiona przez krzykliwą prezentację. Ostatecznie cel reklamy nie dotyczy naprawdę produktów, ale o przyciąganie uwagi w urzekający, ale płytki sposób.