Sposób, w jaki postrzegamy fikcję, jest odzwierciedleniem tego, jak definiujemy siebie jako naród. Prace wyobraźni są kanarami w kopalni węgla, miary, według którego możemy ocenić zdrowie reszty społeczeństwa.
(The way we view fiction is a reflection of how we define ourselves as a nation. Works of the imagination are canaries in the coal mine, the measure by which we can evaluate the health of the rest of society.)
W swojej książce „Republika wyobraźni: Ameryka w trzech książkach” Azar Nafisi twierdzi, że fikcja służy jako lustro naszej tożsamości i wartości narodowej. Historie, które opowiadamy i jak je interpretujemy, ujawniają podstawowe prawdy o tym, kim jesteśmy jako społeczeństwo. Fikcja wykracza poza rozrywkę; Służy jako kluczowe narzędzie do autorefleksji i zrozumienia złożoności naszej zbiorowej egzystencji.
Nafisi sugeruje, że literatura wyobraźni działa jako system wczesnego ostrzegania, podkreślając problemy społeczne, które mogą nie być natychmiast widoczne. Angażując się w te narracje, możemy ocenić ogólne zdrowie naszej kultury i wyzwania, przed którymi stoimy. Ta perspektywa podkreśla znaczenie literatury w kształtowaniu naszej tożsamości i zajmowaniu się moralną strukturą naszego narodu.