W historii „Urocze dziwactwa innych” autorstwa Alexandra McCalla Smitha, postać Isabel obserwuje i komentuje obecność kaczek i ryb w Blackford Pond. Jej rozważania podkreślają chwilę niepotrzebnych szczegółów, ponieważ nalega na określenie tego, co oczywiste. Może to odzwierciedlać jej introspektywną naturę i skłonność do analizy, często prowadząc ją do nadmiernej klaryfikacji, co może być proste obserwacje.
Ta scena ucieleśnia dziwactwa Isabel i urok narracji, która często zagłębia się w niuanse życia codziennego. Bohaterowie angażują się w rozmowy, które ujawniają zarówno ich osobowości, jak i relacje, które dzielą z otoczeniem. Takie dialogi tworzą zachwycające badanie ludzkich zachowań i interakcji.