O dowolnej godzinie było szaleństwo. Jeśli nie po drugiej stronie zatoki, w górę złotej bramy lub w dół 101 do Los Altos lub La Honda. . . . Możesz uderzyć iskry w dowolnym miejscu. Było fantastyczne uniwersalne poczucie, że cokolwiek robiliśmy, było słuszne, że wygraliśmy. . . I myślę, że było to uchwyt-to poczucie nieuniknionego zwycięstwa nad siłami starego i zła. Nie w żadnym znaczeniu lub wojskowym; Nie potrzebowaliśmy tego. Nasza energia po prostu zwycięży. Nie było sensu walczyć - po naszej stronie lub ich. Mieliśmy cały pęd; Jeździliśmy na grzebieniu wysokiej i pięknej fali. . . .
(There was madness in any direction, at any hour. If not across the Bay, then up the Golden Gate or down 101 to Los Altos or La Honda. . . . You could strike sparks anywhere. There was a fantastic universal sense that whatever we were doing was right, that we were winning. . . .And that, I think, was the handle-that sense of inevitable victory over the forces of Old and Evil. Not in any mean or military sense; we didn't need that. Our energy would simply prevail. There was no point in fighting - on our side or theirs. We had all the momentum; we were riding the crest of a high and beautiful wave. . . .)
W tym fragmencie „Fear and Honnering in Las Vegas” Huntera S. Thompsona uchwycił chaotyczną, ale ekscytującą atmosferę tamtych czasów. Zastanawia się nad wolnością i spontanicznością doświadczoną w różnych lokalizacjach, podkreślając zbiorowe poczucie celu i prawości wśród ludzi. Niemal odurzające poczucie bycia na krawędzi zmian, niezachwiana pewność, że ich działania były uzasadnione i zwycięskie.
Tekst sugeruje szerszy ruch przeciwko status quo, naznaczony nie agresją, ale wspólną energią, która wydawała się nie do powstrzymania. Wzmianka o „jazdy na herbach wysokiej i pięknej fali” symbolizuje moment intensywnego optymizmu i koleżeństwa, podkreślając przekonanie, że ich styl życia i ideały bez wysiłku triumfują nad starymi, opresyjnymi siłami. Ten sentyment oddaje ducha epoki, obejmując pojęcie postępu bez konfrontacji.