Nie było ustalonej procedury działań wymijowych. Wszystko, czego potrzebowałeś, to strach, a Yossarian miał tego wiele, więcej strachu niż Orr lub Hungry Joe, więcej strachu nawet niż Dunbar, który ulegał uległość temu, że musi kiedyś umrzeć
(There was no established procedure for evasive action. All you needed was fear, and Yossarian had plenty of that, more fear than Orr or Hungry Joe, more fear even than Dunbar, who had resigned himself submissively to the idea that he must die someday)
W „Catch-22” Josepha Hellera brak wyraźnego protokołu podejmowania wymijających środków podkreśla chaos i absurdalność wojny. Yossarian, bohater, jest pochłonięty głębokim poczuciem strachu, który przewyższa lęk jego towarzyszy. Ten strach napędza jego działania i decyzje, gdy zmaga się z ponurą rzeczywistością wojny i nieuniknionym zagrożeniem dla jego życia.
W przeciwieństwie do Dunbara, który zaakceptował jego śmiertelny los, niepokój Yossarian napędza jego opór wobec otaczającego go systemu. Jego doświadczenie ilustruje psychologiczne żniwo konfliktu, sugerując, że strach, a nie racjonalne procedury, rządzi reakcjami żołnierzy w tragicznych sytuacjach. Temat ten rezonuje w całej powieści, podkreślając walkę między przetrwaniem osobistym a biurokratycznym szaleństwem wojny.