W „Silken Prey” Johna Sandforda bohater ma wyostrzoną świadomość otoczenia, ale świadomie powstrzymuje się od rozglądania się. Decyzja ta wynika ze zrozumienia, że ​​takie zachowanie może przyciągnąć niechcianą uwagę. Akt obserwacji otoczenia może wzbudzić podejrzenia m.in. powodując, że kwestionują motywy działania danej osoby.

To strategiczne unikanie podkreśla chęć postaci wtopienia się w otoczenie i pozostania niezauważonym, co świadczy o jego biegłości w poruszaniu się w potencjalnie niebezpiecznych sytuacjach. Nie przyciągając wzroku, utrzymuje niski profil, co ma kluczowe znaczenie dla jego bezpieczeństwa i celów w napiętym krajobrazie narracyjnym.