Przez lawendę mroku rozcierającym się w wejściu do namiotu operacyjnego, Yossarian spojrzał na wodza White Haloat, pilnie sprzeniewierzające racje whisky, wyznaczając podpisy niedorodków i wylewając alkohol, z którym sam zatruwał się w oddzielnych butelkach, aby ukraść tyle, ile on mógł ukraść.
(Through the lavender gloom clouding the entrance of the operations tent, Yossarian glimpsed Chief White Halfoat, diligently embezzling whiskey rations, forging the signatures of nondrinkers and pouring off the alcohol with which he was poisoning himself into separate bottles rapidly in order to steal as much as he could before Captain Black roused himself with recollection and came hurrying over indolently to steal the rest himself.)
W scenie wypełnionej poczuciem desperacji i absurdu Yossarian widzi szefa White Haloat w namiocie operacyjnym. Haloat zajmuje się przebiegłą, sprzeniewierzenie racji whisky, tworząc podpisy tych, którzy powstrzymują się od picia. Ten akt oszustwa odzwierciedla chaotyczne i moralnie niejednoznaczne środowisko wojska, w którym jednostki priorytetowo traktują własne potrzeby przed względami etycznymi.
Działania Haloat ilustrują głębokie poczucie przetrwania i interesu własnego wśród nieładu wojennego. Gdy pospiesznie wlewa whisky do oddzielnych butelek, jasne jest, że motywuje go chęć zapasu w jak największym stopniu, zanim kapitan Black przybył, by zdobyć swój udział. Ten scenariusz zawiera tematy chciwości i niedorzeczność biurokracji powszechnej w „Catch-22” Hellera, podkreślając długości, do których ludzie będą chodzić w wadliwym systemie.