Cytat z „Pałacu pożądania” Naguib Mahfouz sugeruje, że aby poradzić sobie z chorobą, należy zaangażować się w radosne zajęcia, takie jak picie, śmiech i sport. Działania te stanowią lekarstwo na wyzwania życiowe, wskazując, że znalezienie szczęścia może złagodzić cierpienie. Podkreśla znaczenie przyjęcia życia i jego przyjemności jako formy uzdrawiania.

Dodatkowo mówca sugeruje, że jeśli jakiekolwiek pozostałości choroby utrzymują się po oddaniu się tych radosnych zajęć, mówca jest gotów nabrać ciężaru. Odzwierciedla to poczucie koleżeństwa i wsparcia, sugerując, że dzielenie się obciążeniami może wspierać połączenie i odporność w obliczu przeciwności.