Ktoś musiał coś raz zrobić. Każda ofiara jest winna, a każda winna ofiara jest również ofiarą, ale pewnego dnia ktoś powinien złamać ten kiepski łańcuch odziedziczonych nawyków, który wcześniej czy później naraża je na niebezpieczeństwo.
(Someone had to do something once. Every victim is guilty, and every guilty victim is also a victim, but one day someone should break this lousy chain of inherited habits, which sooner or later puts them in danger.)
W „Catch-22” Josepha Hellera narracja bada złożoność poczucia winy i ofiar, sugerując, że obie koncepcje przeplatają się w sposób, który komplikuje oceny moralne. Cytat podkreśla cykliczny wzór, w którym ofiary mogą również podzielić się winą, powodując mętne rozróżnienie między niewinnością a winy. Pomysł ten wzywa czytelników do ponownego rozważenia z góry przyjętych pojęć winy i rodzi pytania dotyczące osobistej odpowiedzialności w okolicznościach tragicznych.
Ponadto wezwanie do działania w cytatie podkreśla potrzebę zmian - uwolnienie się od szkodliwych dziedzicznych zachowań, które zagrażają jednostkom. Heller wskazuje na pilność konfrontacji z tymi cyklami, zachęcając do świadomego wysiłku w celu zakwestionowania norm społecznych. Pojęcie, że „ktoś musiał zrobić coś raz”, inspiruje poczucie odpowiedzialności za złamanie status quo, ostatecznie dążąc do bardziej sprawiedliwej i pełnej nadziei przyszłości.