W „Catch-22” Josepha Hellera główny major z złożonymi emocjami i dylematami moralnymi stwarzonymi przez żołnierza, który tak głęboko ceni życie, że wybierze śmierć ponad zabijanie w walce. Ta refleksja podkreśla walkę, z jaką ludzie, przed którymi stoją ludzie, w obliczu surowej realiów wojny i etycznymi implikacjami ich wyborów. Dichotomia między pozycją major władzy a poważną perspektywą żołnierza powoduje napięcie, które podważa tradycyjne pojęcia odwagi i obowiązków.

Fragment rodzi istotne pytania dotyczące autentyczności i natury przywództwa w trudnych okolicznościach. Major zdaje sobie sprawę, że musi poruszać się po niewygodnej przestrzeni uznania dojrzałości żołnierza, jednocześnie przestrzegając norm społecznych, które odrzucają takie sentymenty. Ten wewnętrzny konflikt podkreśla absurdy wojny, w których najodważniejsze decyzje można uznać za tchórzostwo, zmuszając jednostki do konfrontacji z ich przekonaniami i oczekiwaniami.