Najważniejsze jest zaprzestanie przepisów dla wszystkich żyć, co można żyć tylko dla niektórych, i podobnie, powstrzymanie się od zakazania wszystkich żyć, co jest dla niektórych nieobliczalne.
(What is most important is to cease legislating for all lives what is liveable only for some, and similarly, to refrain from proscribing for all lives what is unlivable for some.)
W swojej książce „Zakładającą płeć” Judith Butler podkreśla znaczenie uznania różnorodnych doświadczeń, jakie ludzie mają ze swoim życiem i tożsamością. Argumentuje przeciwko tworzeniu przepisów lub norm, które dyktują jeden standard tego, co uważa się za „żyć” dla wszystkich, ponieważ nie uwzględnia to wyjątkowych wyzwań, przed którymi stoją różne osoby. Zamiast tego opowiada się za bardziej dopracowanym zrozumieniem, które szanuje różnorodność ludzkich doświadczeń.
Ponadto Butler podkreśla niebezpieczeństwa nakładania ograniczeń, które sprawiają, że niektóre życie nie są możliwe dla określonych grup. Ustawodawstwo oparte na mentalności uniwersalnej, ryzykujemy marginalizację tych, których rzeczywistość nie jest zgodna z dominującą narracją. Jej wezwanie do działania sugeruje, że prawdziwa sprawiedliwość polega na uznaniu i potwierdzaniu złożoności ludzkiego życia, pozwalając na bardziej integracyjne społeczeństwo, w którym każdy może znaleźć miejsce do rozwoju.