To, co zobaczyliby, byłoby ciemnym nieba na wschodniej zmianie z pustego niebieskiego na szar-biały, który stopniowo zacierałby ciężki, atramentowy fiolet. A potem byłby wiatr-wiatr, który poprzedzał burzę i niósł zapach deszczu na oddechu.
(What they would see first would be a darkening of the sky in the east-a change from empty blue to a grey-white that would gradually shade into a heavy, inky purple. And then there would be a wind-the wind that preceded a storm and carried the smell of rain on its breath.)
Początek burzy jest żywo przedstawiony przez transformację nieba, która przesuwa się z jasnoniebieskiego do grozą szarą, która pogłębia się w bogatą, ciemną fioletową. Ta dramatyczna zmiana koloru sygnalizuje zbliżające się opady deszczu, tworząc atmosferę dojrzały z oczekiwaniami.
Towarzyszy temu przesunięciu wizualnemu, jest przybycie charakterystycznego wiatru, często odczuwanego tuż przed burzą. Ten wiatr przynosi odświeżający zapach deszczu, wywołując poczucie emocji i przeczucia, gdy natura przygotowuje się do zbliżającej się ulewy. Żywe obrazy uchwycił mieszankę piękna i napięcia, które przynoszą burze.
