W „The Book Club” Mary Alice Monroe cytat Steinbecka odzwierciedla ludzką tendencję do unikania konfrontacji z przytłaczającymi problemami. W obliczu znacznych problemów jednostki często tłumią swoje myśli jako mechanizm radzenia sobie. Jednak to zaprzeczenie powoduje wewnętrzne zamieszanie, w którym nierozwiązane uczucia łączą się z wcześniej istniejącymi emocjami, co prowadzi do uczucia niezadowolenia i winy.
Ta emocjonalna rezygnacja powoduje desperacką potrzebę zrozumienia możliwości ulotnych, ponieważ ludzie obawiają się tracić to, co niewiele mogli pozostawić. Zamiast bezpośrednio rozwiązywać swoje problemy, zostają pochłonięci przymusem działania, ujawniając walkę między pragnieniem spełnienia a niepokojem o zbliżającą się stratę.