Kiedy stan lub problem staje się zbyt wielki, ludzie mają ochronę nie myślenia o tym. Ale idzie do wewnątrz i ma już wiele innych rzeczy, a to, co wychodzi, to niezadowolenie i niepokój, poczucie winy i przymus, aby uzyskać coś, zanim wszystko zniknęło. -John Steinbeck, zima naszego niezadowolenia
(When a condition or a problem becomes too great, humans have the protection of not thinking about it. But it goes inward and minces up with a lot of other things already there and what comes out is discontent and uneasiness, guilt and a compulsion to get something-anything-before it is all gone. -John Steinbeck, The Winter of Our Discontent)
W „The Book Club” Mary Alice Monroe cytat Steinbecka odzwierciedla ludzką tendencję do unikania konfrontacji z przytłaczającymi problemami. W obliczu znacznych problemów jednostki często tłumią swoje myśli jako mechanizm radzenia sobie. Jednak to zaprzeczenie powoduje wewnętrzne zamieszanie, w którym nierozwiązane uczucia łączą się z wcześniej istniejącymi emocjami, co prowadzi do uczucia niezadowolenia i winy.
Ta emocjonalna rezygnacja powoduje desperacką potrzebę zrozumienia możliwości ulotnych, ponieważ ludzie obawiają się tracić to, co niewiele...