W „Catch-22” Josepha Hellera bohater porusza się w absurdach wojny i biurokracji, w której dominują sprzeczne perspektywy i irracjonalne przepisy. Wyrażenie „kiedy ludzie się z nim nie zgadzali, wezwał ich do celu”, odzwierciedla krytykę Hellera wadliwej logiki, która często rządzą interakcjami międzyludzki, szczególnie w placówkach wojskowych i instytucjonalnych. To naleganie na obiektywizm podkreśla walkę, z jaką ludzie, z którymi borykają się, w obliczu różnych punktów widzenia wśród chaosu. Narracja Hellera ilustruje sprzeczności związane z ściganiem racjonalności w irracjonalnym świecie. Postacie, uwięzione przez logikę CATH-22, często znajdują się w sieci paradoksów. Napięcie to służy podkreśleniu daremności poszukiwania obiektywnej prawdy w sytuacji, w której panują subiektywne doświadczenia i absurdalność, utrudniając jednostkom pogodzenie ich przekonań z związanymi z nimi rzeczywistością.

W „Catch-22” Josepha Hellera bohater porusza się w absurdach wojny i biurokracji, w której dominują sprzeczne perspektywy i irracjonalne przepisy. Wyrażenie „kiedy ludzie się z nim nie zgadzali, wezwał ich do celu”, odzwierciedla krytykę Hellera wadliwej logiki, która często rządzą interakcjami międzyludzki, szczególnie w placówkach wojskowych i instytucjonalnych. To naleganie na obiektywizm podkreśla walkę, z jaką stoją jednostki, w obliczu różnych punktów widzenia pośród chaosu.

Narracja Hellera ilustruje sprzeczności związane z ściganiem racjonalności w irracjonalnym świecie. Postacie, uwięzione przez logikę CATH-22, często znajdują się w sieci paradoksów. Napięcie to służy podkreśleniu daremności poszukiwania obiektywnej prawdy w sytuacji, w której subiektywne doświadczenia i absurdalność panują, utrudniając jednostkom pogodzenie ich przekonań z rzeczywistością, którą napotykają.