Kiedy przestaniesz oczekiwać, że ludzie będą idealni, możesz polubić ich za to, kim są.
(When you stop expecting people to be perfect, you can like them for who they are.)
W „milionie mil za tysiąc lat” Donald Miller bada ideę, że puszczenie oczekiwań na perfekcję w innych pozwala nam docenić i zaakceptować je takim, jakim są. Ta perspektywa zachęca nas do przyjęcia wad ludzi i osobliwości, opracowywania głębszych połączeń w oparciu o autentyczność niż nierealne standardy.
Cytat Millera przypomina nam, że akceptacja jest kluczowa w związkach, wspierając bardziej współczujący punkt widzenia. Doceniając jednostki za prawdziwe ja zamiast wyidealizowanych wersji, możemy kultywować bardziej znaczące i satysfakcjonujące interakcje w naszym życiu.
