W „Atlasie chmur” Davida Mitchella Luisa zastanawia się nad związkiem pomiędzy pychą a dwulicowością. Zauważa, że ​​gdy ludzie są nadmiernie chełpliwi lub agresywni w swoich wypowiedziach, często maskuje to ukryte motywy lub nieuczciwość. To spostrzeżenie ujawnia głębsze zrozumienie ludzkich zachowań, sugerując, że pewność siebie jest czasami fasadą dla mniej godnych podziwu intencji.

Rozważania Luisy podkreślają temat dominujący w całej powieści: złożoność prawdy w interakcjach społecznych. Zestawienie zewnętrznej brawury z ukrytym oszustwem przypomina o krytycznej ocenie słów i działań innych, mając świadomość, że pozory mogą mylić.