Cytat z „Catch-22” Josepha Hellera podkreśla paradoks wydajności i znaczenia w pracy. Sugeruje to, że chociaż indywidualne zadania, które podejmujemy, mogą nie mieć nieodłącznego znaczenia, niezbędna jest sama objętość pracy. Odzwierciedla to krytykę biurokratycznych i wojskowych, podkreślając, w jaki sposób nadmierna siła robocza często przyćmia wartość znaczącego wkładu.

Ten sentyment może być powiązany z różnymi środowiskami pracy, w których skupienie się na ilości nad jakością może prowadzić do sytuacji, w których ludzie czują się przytłoczeni. Wgląd Hellera prowokuje o naturze pracy i znaczeniu znalezienia znaczenia w niej. Wzywa nas do rozważenia, w jaki sposób mierzymy wartość naszych wysiłków i czy priorytetowo traktujemy to, co naprawdę się liczy.