Istotą prawdziwego arcydzieła jest to, że komunikuje się ono poza ograniczeniami języka. Kiedy dzieło sztuki osiąga tak poziom mistrzostwa, nie jest konieczne dyskusje o jej wartości lub klasyfikacji. Pozwala to połączyć się z widzami na uniwersalnym poziomie, omijając społeczne konstrukty edukacji i klasy. Przemawia do wszystkich, niezależnie od ich pochodzenia lub osobistego gustu.

W dziedzinie sztuki umiejętności i wiedza mistrza stają się niewidoczne, umożliwiając błyszczenie podstawowego przesłania pracy. Arcydzieło wykracza poza konwencjonalne osądy sztuki, zachęcając wszystkich obserwatorów do zaangażowania się w nią w głębszym samolocie emocjonalnym lub intelektualnym. W ten sposób staje się potężnym medium do ekspresji, które przeciwstawia się sądom społecznym i odwołuje się do wspólnego ludzkiego doświadczenia.