Yossarian przyspieszył swoje tempo, by uciec, prawie uciekł. Noc była pełna okropności i pomyślał, że wiedział, jak Chrystus musiał się czuć, gdy przechodził świat, jak psychiatra przez oddział pełen orzechów, jak ofiara przez więzienie pełne złodziei. Cóż za wizyty musiał być trędowato!
(Yossarian quickened his pace to get away, almost ran. The night was filled with horrors, and he thought he knew how Christ must have felt as he walked through the world, like a psychiatrist through a ward full of nuts, like a victim through a prison full of thieves. What a welcome sight a leper must have been!)
W tym fragmencie „Catch-22” Josepha Hellera postać Yossarian doświadcza pośpiechu strachu i pilności, gdy próbuje uciec od przerażającej atmosfery otaczającej go w nocy. Ciemność wydaje się być pełna zagrożeń, powodując, że zastanawia się nad walkami historycznymi postaciami, takimi jak Chrystus, które podróżowały przez świat pełen szaleństwa i niebezpieczeństwa. Czuje się podobny do kogoś, kto próbuje poruszać się po chaosie, gdy jest otoczony tymi, którzy nie rozumieją jego trudnej sytuacji.
To porównanie z Chrystusem wywołuje poczucie empatii i rozpaczy, podkreślając izolację i szaleństwo obecne w życiu Yossarian. Przewiduje trędowatego, często postrzeganego jako wyrzutek, jako latarnia nadziei w tak ponurym środowisku. To pojęcie podkreśla głębię wewnętrznego konfliktu Yossarian i przygotowuje scenę jego ciągłej dążenia do znaczenia i zdrowia psychicznego wśród świata nieudanego.