Yossarian pomarszczył czoło z pytającą rozrywką. Nie wyjdziesz za mnie, bo jestem szalony i mówisz, że jestem szalony, bo chcę cię poślubić? Czy to prawda?
(Yossarian wrinkled his forehead with quizzical amusement. You won't marry me because I'm crazy, and you say I'm crazy because I want to marry you? Is that right?)
W „Catch-22” Josepha Hellera postać Yossarian wyraża swoje zamieszanie i humor dotyczący paradoksów miłości i szaleństwa. Pyta logika kogoś, kto twierdzi, że jest szalony, że chce się z nimi poślubić, co sugeruje, że jego pragnienie jest uważane za irracjonalne. To stwierdzenie odzwierciedla absurdalność relacji międzyludzkich i oczekiwań społecznych, podkreślając sprzeczną naturę miłości, w której pożądanie może być postrzegane jako szaleństwo.
Pomarszczone czoło Yossariana symbolizuje jego walkę o poruszanie się po złożoności jego emocji. Jego retoryka podkreśla tematy powieści, w których postacie zmagają się z absurdami wojny i życia, często kwestionując ich zdrowie psychiczne w świecie, który wydaje się nielogiczny. Ten moment zawiera esencję „Catch-22”, przedstawiającą miłość jako tęsknotę i źródłem zamieszania, ostatecznie badając głębsze filozoficzne pytania dotyczące zdrowia psychicznego i związku.