Walka postaci w „Catch-22” Hellera podkreśla wspólną ludzką wadę: tendencja do ignorowania porad i ostrzeżeń od innych. Jego przyznanie się do słuchania pokazuje głębszy temat dumy lub uporu, co ostatecznie prowadzi do kłopotliwych konsekwencji. Ten moment odzwierciedla szerszy komentarz na temat znaczenia mądrości od otaczających nas osób.
Ta scena wzmacnia ideę, że brak zwrócenia uwagi na wskazówki może skutkować tragicznymi sytuacjami. Niechęć postaci do włączenia jego reflektorów stanowi metaforę niebezpieczeństw związanych z ignorowaniem kluczowych spostrzeżeń, sugerując, że czasami pokora i otwartość na porady są niezbędne do nawigacji w wyzwaniach życiowych.