Można sobie wyobrazić, że magia zatrzymała się na lotnisku i w dużej mierze tak się stało. Kiedy wróciliśmy do Londynu, niebo było zachmurzone i ciężkie. Kierowca autobusu z lotniska był ponury i zaniedbany; Ulice wydawały się zaniedbane i brudne, ludzie byli kwaśni. Podejrzewam jednak, że wracanie do domu jest dla wszystkich; Paryżanie prawdopodobnie czuli to samo, kiedy wrócili z miejsca innego.
(You might imagine that the magic stopped at the airport, and to a great extent it did. When we arrived back in London, the skies were overcast and heavy. The bus driver from the airport was morose and unkempt; the streets seemed run-down and dirty, the people sour-faced. But that, I suspect, is how coming home is for everyone; Parisians probably felt the same when they returned from somewhere else.)
Po powrocie do Londynu czarujące doświadczenie wydawało się zniknąć. Prezentowa pogoda i rozczochrany wygląd kierowcy autobusu przyczyniły się do rozczarowania. Otoczenie było zaniedbywane, a ulice brudne i wyrażenia ludzi odzwierciedlają nieszczęście. Ten wyraźny kontrast podkreślił różnicę między żywą atmosferą Paryża a ponurością domu.
To słodko -gorzkie uczucie powrotu do domu jest prawdopodobnie uniwersalne. Podobnie jak podróżni z Paryża mogą doświadczyć podobnego rozczarowania, narracja podkreśla, w jaki sposób każdy cel ma własny urok, co może sprawić, że podróż powrotna jest mniej magiczna. Ten cykl podróży i powrotu do rzeczywistości jest wspólnym tematem dla wielu.