Epictetus podkreśla nieistotność naszej fizycznej obecności w wielkim schemacie wszechświata, jednocześnie podkreślając wyższość ludzkiego rozumu. Proponuje, że pomimo małej przestrzeni nasze ciała, siła rozumu pozwala nam równać się boskim istotom. Ta perspektywa zachęca nas do skupienia się na naszych zdolnościach intelektualnych i moralnych, a nie zajęty naszą fizyczną istnieniem.

Wyceniając i pielęgnując nasze zdolności rozumowania, możemy dostosować się do wyższych aspektów istnienia. Epictetus zachęca nas do uznania, że ​​prawdziwa wartość leży nie w naszej fizycznej posturze, ale w sile naszych umysłów i głębi naszego zrozumienia. Takie podejście zachęca do rozwoju osobistego i poczucia równości z Boską, wzywając nas do inwestowania w nasz rozwój intelektualny i etyczny.