Powinieneś zdać sobie sprawę, że zajmujesz bardzo mało miejsca na świecie jako całe ciało; Jednak z powodu nie udajesz się nikomu, nawet dla bogów, ponieważ rozum nie jest mierzony pod względem wielkości, ale sensu. Dlaczego więc nie troszczyć się o tę stronę, gdzie ty i bogowie jesteście równi?
(You ought to realize, you take up very little space in the world as a whole-your body, that is; in reason, however, you yield to no one, not even to the gods, because reason is not measured in size but sense. So why not care for that side of you, where you and the gods are equals?)
Epictetus podkreśla nieistotność naszej fizycznej obecności w wielkim schemacie wszechświata, jednocześnie podkreślając wyższość ludzkiego rozumu. Proponuje, że pomimo małej przestrzeni nasze ciała, siła rozumu pozwala nam równać się boskim istotom. Ta perspektywa zachęca nas do skupienia się na naszych zdolnościach intelektualnych i moralnych, a nie zajęty naszą fizyczną istnieniem.
Wyceniając i pielęgnując nasze zdolności rozumowania, możemy dostosować się do wyższych aspektów istnienia. Epictetus zachęca nas do uznania, że prawdziwa wartość leży nie w naszej fizycznej posturze, ale w sile naszych umysłów i głębi naszego zrozumienia. Takie podejście zachęca do rozwoju osobistego i poczucia równości z Boską, wzywając nas do inwestowania w nasz rozwój intelektualny i etyczny.