W „Catch-22” Josepha Hellera postać Yossarian używa żywego języka, aby wyrazić swoją frustrację absurdem wojny i biurokratyczną naturę życia wojskowego. Wyrażenie to dotyczy absurdalnych cech otaczających go ludzi, podkreślając ich zadowolenie i brak głębokości. Przedstawienie Hellera odzwierciedla rozczarowanie, jakie doświadcza wielu żołnierzy, złapanych w system, który priorytetowo traktuje zasady dotyczące życia indywidualnego.
Ten cytat zawiera rosnące odpychanie Yossarian wobec norm społecznych i ludzi, którzy je ucieleśniają. Podkreśla szerszą krytykę samozadowolenia, sugerując, że ci, którzy ślepo przylegają do status quo, są nie tylko bezmyślne, ale także utrudniają postęp znaczącej zmiany. Praca Hellera ostatecznie zaprasza czytelników do zakwestionowania integralności takich postaci i systemów, które reprezentują.