W „Catch-22” Josepha Hellera postać jest skonfrontowana z surowymi rzeczywistością wojny i jej psychologicznym wpływem. Dialog podkreśla walkę o pogodzenie się z koncepcją wojny, wskazując na głęboko zakorzenioną niezdolność do przyjęcia brutalności. Rzuca światło na obawy, z którymi boryka się wielu żołnierzy, i wewnętrzne konflikty, które znoszą, gdy zmagają się ze swoją śmiertelnością.

Ta wymiana ujawnia również wspólny sentyment wśród osób doświadczających okropności walki - naturalny strach przed śmiercią. Przyjęcie postaci „chorobliwej niechęci do umierania” ilustruje fundamentalny ludzki instynkt przywiązania do życia, podkreślając absurdalność i chaos wojny, które Heller krytykuje w całej powieści. Zatem rozmowa odzwierciedla szersze tematy strachu i absurdalność biurokracji wojskowej, które określają historię.