Naguib Mahfouz'un "Mahallenimizin Çocukları" nda, alıntı metafor olarak bir dağ ve bir yılan kullanarak korkunun zararlı etkilerini vurgular. İfade, korkunun zararlı eylemlere ve tepkilere yol açabileceğini düşündürmektedir. Tıpkı bir yılanın korkudan ısırabileceği gibi, kaygıdan kaynaklanan insan tepkileri olumsuz sonuçlara yol açabilir. Bu, korkunun, tehdit altında hissettiğinde genellikle algıyı bozduğunu ve saldırganlığı veya düşmanlığı kışkırtabileceğini ima eder.
Korkuyu bu şekilde ele alarak Mahfouz, okuyucuları davranışlarını dikte etmelerine izin vermek yerine endişeleriyle yüzleşmeye teşvik eder. Alıntı, hem kendimize hem de başkalarına gereksiz zararlardan kaçınmak için korkunun üstesinden gelmenin gerekli olduğunu hatırlatıyor. Hikaye bağlamında, karakterlerin savunmacı bir şekilde hareket etmek yerine korkularıyla yüzleşmeyi öğrenmeleri ve insan duyguları ve ilişkileri hakkında daha derin bir anlayışa sahip olmaları gerektiği anlamına gelebilir.