Joseph Heller tarafından Catch-22'de anlatıcı, gece saatleri sırasında yıldızların erkeklere getirdiği duygusal ağırlığı yansıtır. Gece gökyüzünün güzelliği, savaşın sert gerçekleriyle keskin bir tezat oluşturur, üzüntü ve özlem duygularını çağırır. Yıldızlar, askerler arasındaki umutsuzluk duygusunu artırarak ulaşılamayan umutları ve hayalleri sembolize eder.
Bu dokunaklı gözlem, onları güçsüz hissettiren paradoksal bir sisteme hapsolmuş karakterlerin karşılaştığı mücadeleyi kapsar. Gece gökyüzünün görüntüleri, kayıp masumiyetlerini ve durumlarının boşluğunu hatırlatır, kitabın saçmalık temalarını ve savaşın insanlık dışı etkilerini daha da vurgular.