Hiçbir zaman müzisyenlere bağlı olmadım. Kızların şarkı söylerken gözlerini kapatan ve davullar çaldığında başlarını sallayan solistlere deli olmaları gerektiğini biliyorum ama ben bu konuda Shania Twain gibiyim: Bu beni pek etkilemiyor. Her gün bir melodiyi taşıyabilmek için zeka ve zekâya ihtiyacım var.
(I have never been one for musicians. I know girls are supposed to go crazy for frontmen who close their eyes when they sing and nod their heads when the drums kick in, but I'm like Shania Twain with that stuff: That don't impress me much. I'll take wit and brains over the ability to carry a tune any day.)
Bu alıntı, müzik endüstrisinde sıklıkla vurgulanan yüzeysel yetenek veya karizma yerine zeka ve kişiliğin tercih edildiğini vurgulamaktadır. Gösterişli performansa duyulan basmakalıp hayranlığa meydan okuyor ve özgün zeka ve zekanın daha değerli nitelikler olduğunu öne sürüyor. Konuşmacının Shania Twain ile karşılaştırması mizah ve bağ kurulabilirlik katıyor ve tarzdan çok içerik üzerine odaklanmayı vurguluyor. Böyle bir bakış açısı, yüzeysel görünümler veya performanslar yerine bireylerdeki derinliğe ve özgün niteliklere değer verilmesini teşvik eder.
