Hepimiz rüya görüyoruz, dedi Arctor. Eğer bir bağımlı olduğunu bilen son kişi bağımlısıysa, o zaman belki bir adamın ne zaman olduğunu söylediği ne zaman adam olduğunu bilen son kişi, yansıtıyordu. Donna'nın ne kadarını kulak misafiri olduğunu merak ettiğini merak etti. Durumun ne kadarının-deliliği-gerçek olduğunu ya da sadece temas deliği olarak indüklendiğini merak etti. Donna, her zaman, onun için bir gerçeklik noktasıydı; Onun için bu temel, doğal bir soru oldu. Cevap vermesini diledi.
(We're all dreaming, Arctor said. If the last to know he's an addict is the addict, then maybe the last to know when a man means what he says is the man himself, he reflected. He wondered how much of the garbage that Donna had overheard he had seriously meant. He wondered how much of the insanity of the day--his insanity--had been real, or just induced as a contact lunacy, by the situation. Donna, always, was a pivot point of reality for him; for her this was the basic, natural question. He wished he could answer.)
Philip K. Dick'in "A Scanner Darkly" de, karakter arctor bağımlılığın ve öz farkındalığın doğasını yansıtıyor. Bağımlıların bağımlılıklarını tanıyan son kişi olabileceği gibi, bireylerin kendi sözlerinin ve eylemlerinin gerçekliğini anlamak için mücadele edebilecekleri fikrini düşünüyor. Bu kavram onu Donna'ya yaptığı açıklamaların ne kadar gerçek olduğunu ve gün boyunca yaşadığı kaotik duyguların kendi zihninin bir ürünü olup olmadığını veya etrafındaki insanlardan etkilenip etkilenmediğini sorgulamasına yol açar.
Donna, Arctor'un çalkantılı yaşamında bir topraklama gücü olarak hizmet eder ve bu varoluşsal sorularla yüzleşmesini ister. Arctor'un içgözlemi, bağımlılık ve kişilerarası ilişkilerin kaosunun ortasında kimliğiyle mücadelesini vurgulayarak gerçeklik ve delilik arasındaki karışıklığı ortaya çıkarır. Netlik özlemi ve Donna'ya olan duygularının önemini anlama arzusu, aldatma ve belirsizlikle dolu bir dünyada gerçeği aramanın daha geniş temasını göstermektedir.