Yossarian, yoksulluğuna o kadar yoğun bir şekilde hareket etti ve solgunluğunu parçalamak istedi. Üzgün, hasta yüzü yumruğuyla yüz ve onu varoluştan çıkar
(Yossarian was moved by such intense pity for his poverty that he wanted to smash his pale. sad, sickly face with his fist and knock him out of existence)
Joseph Heller'in "Catch-22" de Yossarian, karşılaştığı fakir bir figür için derin bir şefkat duygusu yaşar. Bu ezici duygu, ona karşı sert bir eylem hayal ederek kişinin acısını ortadan kaldırmaya mecbur hissettiği için onun içinde şiddetli bir dürtü teşvik eder. Duygusu, empati ve başkalarının talihsizlikleriyle ilişkili acıdan kaçma arzusu arasındaki mücadeleyi yansıtır.
Bu an, romanda savaşın saçmalık ve insan acısının temasını kapsıyor. Yossarian'ın yanıtı, böyle bir umutsuzluk karşısında yardım etmek istemenin paradoksunu göstermektedir. Bu yoğun duygulara karşı mücadele, savaşın sonuçlarıyla ve kendi ahlaki ikilemleriyle uğraşan askerlerin karşılaştığı daha geniş zorlukları yansıtıyor.