ნაგუიბ მაჰფუზი, თავის წიგნში "The Mirage", იკვლევს ცხოვრებისეული განსაცდელებისა და გასაჭირების კონცეფციას და მიგვითითებს იმაზე, რომ ისინი სულაც არ გამოავლენენ ადამიანის ხასიათის ჭეშმარიტ არსს. იმის ნაცვლად, რომ გამოავლინოს შინაგანი ჭეშმარიტება, ამ გამოწვევებმა შეიძლება უბრალოდ ხაზგასმით აღინიშნოს ზედაპირული რეაქციები და ქცევები, რომლებიც ინდივიდებს ზეწოლის ქვეშ ავლენენ. ეს პერსპექტივა მკითხველს იწვევს განიხილონ ადამიანის ბუნების სირთულე, სადაც გარე გარემოებები შეიძლება ყოველთვის არ იყოს დაკავშირებული ღრმა გრძნობებთან ან აზრებთან.
ციტატა ხაზს უსვამს იმას, რომ მიუხედავად იმისა, რომ სასამართლო პროცესებს შეუძლიათ შეამოწმონ პირის გადაწყვეტილება, ისინი ხშირად ვერ ახერხებენ უფრო ღრმა მოტივაციებსა და საიდუმლოებებს, რომლებიც ერთ სულში ცხოვრობენ. მაჰფუზი გულისხმობს, რომ პირის ჭეშმარიტი თვითმყოფადობის გაგება მოითხოვს იმაზე მეტს, ვიდრე მხოლოდ მათი რეაქციების დაკვირვებას გამოწვევებზე; ეს მოითხოვს უფრო ღრმა შეხედულებისამებრ და თანაგრძნობას. ეს ასახვა მკითხველს მოუწოდებს დაათვალიერონ ზედაპირული განსჯები და შეეცადონ ადამიანის გამოცდილებისა და ცხოვრების უფრო ნიუანსირებული გაგება.