სამი ნავი შეიქმნა თანაგრძნობით მოძრავი წყლის ზედაპირზე, როდესაც ისინი ლურჯ შუადღეს უყურებდნენ და ეს არ გამოირჩეოდა ლურჯის სიღრმეებიდან ან შეძახილებით, არა, არც ვიბრაცია ან წყლის შეშუპება, და თუ სიმართლის ერთ -ერთი ვაჟი შეესწრო ამ სცენაზე, რომ ყველაზე მძიმე ცხოველები იყვნენ მტკნარი. ეს დამამშვიდებელი სიმშვიდეა?
(The three boats were put in place in a compassion on the surface of the rolling water while they were staring at the blue noon, and it did not emit from the depths of the blue or a shout, no, no vibration or a swelling of water, and if one of the sons of righteousness witnessed this scene, would it notion that the most severe marine animals was A brutality is wrinkled and suffers from the severe torment under the apparentness of that silence and that reassuring tranquility?)
პასაჟი აღწერს მშვიდი და ჩუმად მომენტს წყალზე, რომელსაც სამი ნავი აქვს ცისფერი შუადღის ცის ქვეშ. ოკეანის სიღრმეებიდან არ არსებობს ხმები და დარღვევები, რაც ქმნის დამამშვიდებელ სიმშვიდის გრძნობას. სიმშვიდე მკვეთრად ეწინააღმდეგება იმ უჩვეულო არეულობას, რომელიც შეიძლება არსებობდეს ზედაპირის ქვეშ, მიგვითითებს იმაზე, რომ სიმშვიდეშიც კი შეიძლება იყოს ტანჯვა ან საფრთხე.
თუ მართალი დამკვირვებელი უნდა შეესწრო ამ სცენას, მათ შეიძლება წარმოიდგინონ, რომ ოკეანის ყველაზე ძლიერი არსებები უძლებენ დიდ აგონიას, მიუხედავად გარეგანი სიმშვიდის მიუხედავად. ეს ანარეკლი გულისხმობს უფრო ღრმა კავშირს გარეგნობასა და რეალობას შორის, ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ შეიძლება სიმშვიდეს ნიღაბი ფუძემდებლური არეულობისა და ბუნებაში კონფლიქტის ნიღაბი.
