tita იძენს უფრო მარტივი არსებობისთვის, სურს იყოს თესლი, რომელიც იზრდება გარე სამყაროს ზეწოლისა და მოლოდინების გარეშე. იგი დიდხანს ცდილობს განასახიეროს თავისი შინაგანი გრძნობები და შემოქმედება, განსჯის შიშის ან საზოგადოებრივი უარის თქმის გარეშე. ეს სურვილი ასახავს მის სურვილს ავტონომიის მიმართ და საკუთარი თავის ავთენტურად გამოხატვის უნარს.
მისი თესლის სურვილი სიმბოლოა მისი სურვილი, რომ დარჩეს ფარული, მაგრამ ძლიერი, რაც ბუნებასთან და მის შინაგან სულთან ღრმა კავშირზეა. ტიტას ბრძოლები ხაზს უსვამს იმ გამოწვევებს, რომელთა წინაშე დგას პირები, რომლებიც გრძნობენ თავს შეზღუდულად საზოგადოებრივი ნორმებით, ხაზს უსვამენ თვითშეფასების მნიშვნელობას და გამბედაობას, რომ გამოავლინონ საკუთარი ჭეშმარიტი საკუთარი თავი უთანხმოების შიშის გარეშე.