სიტყვით მიმართავს თავის მეგობარს, ის ყურადღებას ამახვილებს იმაზე, თუ რას მოაქვს ის სამყაროში მისი თერაპიული ზარის საშუალებით: ჩვენ ცეკვაში ჩავარდებით, ჩვენ ძველ სასაცილო შეცდომას ვუშვებთ, მაგრამ ყოველთვის არის ისეთი, როგორებიც თქვენ აპატიებთ, ეხმარებით იმას, რასაც ვაკეთებთ. O ყოველდღე ძილისა და შრომით, ჩვენი სიცოცხლე და სიკვდილი ჩვენს მეზობელთან არის და სიყვარული კვლავ
(Addressing his friend, he draws attention to what she brings to the world through her therapeutic calling: We fall down in the dance, we make The old ridiculous mistake, But always there are such as you Forgiving, helping what we do. O every day in sleep and labour Our life and death are with our neighbour, And love illuminates again The city and the lion's den, The world's great rage, the travel of young men. These lines are about the person to whom the poem is addressed but when we read them today could be about Auden himself. He)
თავის მეგობარს მიმართავს, სპიკერი ხაზს უსვამს მის მნიშვნელოვან წვლილს მისი თერაპიული მუშაობის მეშვეობით, რაც მიგვითითებს, რომ, მიუხედავად ჩვენი შეცდომების ცხოვრებაში, არსებობს ისეთი ადამიანები, როგორიცაა მისი პატიება და მხარდაჭერა. ეს ხაზს უსვამს საზოგადოების და თანაგრძნობის მნიშვნელობას, რადგან სიყვარული ანათებს მსოფლიოს ბრძოლებსა და ქაოსს, გავლენას ახდენს როგორც ყოველდღიურ ცხოვრებაზე, ასევე ეგზისტენციალურ გამოწვევებზე.
ხაზები რეზონანსდება არა მხოლოდ იმ პირთან მიმართებაში, ვინც ასევე ასახავს ავტორის გამოცდილებას და სენტიმენტებს. ისინი ახდენენ კავშირისა და თანაგრძნობის თემებს, მიუთითებენ...