ალექსანდრე მაკკალ სმიტის ასახვა W. H. Auden– ზე, იგი ყურადღებას ამახვილებს აუდენის ლექსის დასკვნითი ხაზების "კირქვის ქება -დიდებაზე". ეს სტრიქონები ახდენენ თვალსაჩინო გამოსახულებებს, რომლებიც აერთიანებს აუდიტორულ და ვიზუალურ ელემენტებს, რაც მკითხველს უბიძგებს თავიანთი წარმოსახვის ჩართვაში. მაკკალ სმიტი ამ გამოსახულებებს განმარტავს, როგორც ნაზი დაცემის ან წარმოშობის მშვიდი ლანდშაფტის ასახვას, რაც მიგვითითებს სიმშვიდისა და მიღების მომენტში.
Auden- ის სიტყვებით შექმნილი ატმოსფერო ეხმიანება სიმშვიდისა და რეზოლუციის გრძნობას. მაკკალ სმიტი ხაზს უსვამს, თუ როგორ უწყობს ხელს ეს ელემენტები პატიებასა და მშვიდობას, რაც ასახავს იმ ემოციურ სიღრმეს, რომელსაც შეუძლია პოეზიის გადმოცემა. ასეთი მარტივი, მაგრამ ღრმა სურათების შესწავლა მკითხველს იწვევს ასახონ ბუნებისა და ხელოვნების საშუალებით მყუდროებისა და გაგების საკუთარი გამოცდილების შესახებ.