სიკვდილი სნაიპერია. ის აოცებს ადამიანებს, რომლებიც გიყვართ, ადამიანები, რომლებიც მოგწონთ, ადამიანები, რომლებსაც იცნობთ - ის ყველგან არის. თქვენ შეიძლება იყოთ შემდეგი. მაგრამ მერე აღმოჩნდები რომ არ ხარ. მაგრამ შემდეგ ისევ, თქვენ შეიძლება იყოთ.
(Death is a sniper. It strikes people you love, people you like, people you know - it's everywhere. You could be next. But then you turn out not to be. But then again, you could be.)
ეს ციტატა ასახავს სიკვდილის არაპროგნოზირებად და ყველგანმყოფ ბუნებას. ის გვახსენებს, რომ სიკვდილიანობა ცხოვრების მუდმივი ნაწილია, რომელიც ჩუმად და მოულოდნელად იმალება. მიუხედავად იმისა, რომ ის შეიძლება სხვებს მიზნად ისახავდეს, ის ასევე გვაიძულებს ვიფიქროთ საკუთარ დაუცველობაზე და ჩვენი სიცოცხლის ხანგრძლივობის გაურკვევლობაზე. ამ ცნობიერების მიღებამ შეიძლება შთააგონოს ჩვენი ურთიერთობების დაფასება და განზრახვით ცხოვრება, იმის ცოდნა, რომ სიკვდილი მოგზაურობის გარდაუვალი ნაწილია. არაპროგნოზირებადობა ასევე ხაზს უსვამს თითოეული მომენტის დაფასების მნიშვნელობას, რადგან ზღვარი უსაფრთხოებასა და საფრთხეს შორის ხშირად უფრო თხელია, ვიდრე ჩვენ გვგონია.
