მან გადაწყვიტა, რომ ძაფები გამოეყენებინა, ნაცვლად იმისა, რომ დაკარგა და ის გაბრაზებული და ტიროდა, ტიროდა და ტიროდა, სანამ დილით ადრე მან ქვილთი დაასრულა და თავზე გადააგდო. ეს არ იყო გამოყენებული. არც იმ ღამეს და არც ბევრს, სანამ ის ცხოვრობდა, მან შეძლო სიცივის გაკონტროლება.
(She decided to put the yarn to use instead of wasting it and she furiously wove and cried, and cried and wove, until in the early morning she finished the quilt and threw it over herself. It was of no use. Neither that night nor many others while he lived was he able to control the cold.)
"Like Water for Chocolate", პერსონაჟი ირჩევს რამდენიმე ძაფის განმეორებას, ვიდრე ნარჩენების გაშვებას. მისი ემოციებით გადალახვა, იგი ჩაერთვება ქსოვის აღშფოთებულ პროცესში, მწუხარებას არხავს ქვილთი. ეს მოქმედება ემსახურება როგორც მისი მწუხარების გამოხატულებას, ასევე მისი ტკივილისგან განადგურებას.
მიუხედავად მისი ძალისხმევისა და ქვილთიანი ღრმა ემოციური ინვესტიციისა, საბოლოოდ ის ვერ უზრუნველყოფს სითბოს და კომფორტს, რომელსაც იგი ეძებს. ქვილთი არ ამსუბუქებს ემოციურ სიცივეს, რომელიც მის ცხოვრებას ეკიდება, რაც ასახავს ღრმა გულისტკილზე დაჭერის მცდელობას. მისი ბრძოლა გაუმკლავდეს გადაუჭრელი, რაც ასახავს სიყვარულის, დაკარგვისა და მონათხრობის რთულ ურთიერთქმედებას.