თხრობა იპყრობს ცხოვრებისეული გარდაქმნების არსს, რომელიც შედის გარკვეული ასპექტების უცვლელი ბუნებით. ციტატა ხაზს უსვამს, რომ მიუხედავად გამოცდილების ალურისა და სიმდიდრისა, ყავით წარმოდგენილი, არსებობის ზოგიერთი ელემენტი, ისევე როგორც მონგენების ხასიათი, მყარი და დაუცველი რჩება. ეს ასახავს ფართო თემას ადამიანის გარკვეული ატრიბუტების გამძლეობის შესახებ, ცხოვრების მუდმივი ცვლილებების ფონზე.
ეს ორმაგობა ასახავს ადამიანის ცხოვრების სირთულეებს, სადაც სილამაზისა და სიმდიდრის მომენტები ყოველთვის არ ითარგმნება პიროვნულ ზრდაზე ან ცვლილებებზე. მონგოუნი სიმბოლოა საკუთარი თავის იმ ნაწილებზე, რომლებიც წინააღმდეგობას უწევენ სიცოცხლის სითხეს, რაც ხაზს უსვამს დაძაბულობას ფლოტსა და მუდმივებს შორის. Mahfouz– ის ნამუშევარი მკითხველს აიძულებს დაფიქრდეს, თუ რა რჩება მუდმივად საკუთარ გამოცდილებას, მიუხედავად მსოფლიოს განვითარებადი ბუნების მიუხედავად.